Capitulo Prime.

Capitulo Prime. Le vigilia del Anno-Matrice.

    Le radios del sol se reflecteva super le ondas del mar, que placidemente caressava con su digitos de spuma le parve roccas e arena del plagia. Le gruppo de piscatores partiva del insula Magne Quai in parve naves de ligno, e Atris, le filia de Lutus, uno del piscatores, conjunctemente con altere feminas, les desirava bon fortuna pro le jornata de pisca. Cammino a casa, illa sempre optava a sequer le linea del costa oriental e molliar su pedes con le aqua fresc, cantante belle melodias que illa mesme creava.

    Le plagia del oriente se extendeva inter le jungla e le oceano, como un sentiero argentee. Nemo esseva circa de aquelle zona perque le habitantes del insula se preparava pro le celebration del Anno-Matrice, le grande festa que haberea loco in Magne Logo, le insula vicin, situate a trenta-septe kilometros al sud de Magne Quai, e jam quasi tote le personas se habeva vadite illac, solmente le piscatores e lor familias restarea ibi usque le vespere.

    Canceres cruciava le plagia tentante fugir del albatros que beccava inter le spuma cercante los. Il habeva papiliones, muscas e mosquitos surcante le aere calide e humide del matino. Ultra le exuberantia del jungla on poteva ascoltar cantos de aves silvestre. In le celo, nubes jocose dansava con le vetere sol aurate. Atris surrideva felice de esser in un loco pacific como aquello, distante del terribile historias que ancian guerreros contava super le Battalias-Matrice, le guerra inter le continentes.

    Atris esseva le unic persona in le insulas que habeva le pelle obscur. Le totalitate del population, con exception de illa, habeva le pelle rosastre o jalnastre, per isto su companiones de Academia credeva que illa esseva adoptate per Lutus, quando ille luctava in le guerra. Ma grande numero del habitantes del insula videva Atris nascer basso le pharo del quai, justemente vinti annos antea, le mesme nocte que Flavis, su matre, arrivava prengnante e con multe feritas in su corpore. Desde aquelle die, on celebrava le Anno-Matrice, e Atris, su anniversario. Secretemente, le habitantes le plus ancian del insula, la habeva como un symbolo del Antique Continente Matrice, lor terra perdite in le guerra.

    Poc minutas passava quando alco arrivava al costa impulsate per le undas del mar. Atris lo videva brillar in le distantia e curreva, intrigate e nervose, verso illo. Un sphera blanc del dimensiones de un coco. Illa lo tocava con le branca de un arbore, nervose, e post vider que illo non esseva periculose, lo prendeva con su manos. Pro le grandor que illo habeva, esseva multo pesate e, como si illo esseva un grande fructo, illa lo agitava e lo poneva super su aure. “Io ha discoperite un cosa incognite, illo pare un fructo ma non lo es, io non debe dicer lo a nemo fin que io constata que cosa es isto exactemente, io lo abscondera in un loco secrete inter le spissor del jungla”, illa se diceva in voce basse. E assi faceva, in le trunco de un arbore morte, illa lo pendeva con folios e brancas e continuava su cammino a casa.

    Le village de Magne Quai esseva in le extremo sud del exigue insula homonyme. Le palatio del Academia se erigeva in petra nigre in le placia central, proxime al quai, del qual sortiva un grande numero de barcas. Le turre blanc del pharo remaneva fumose post esser extiguite le foco del nocte anterior. Alcun pueros curreva, varie piscatores camminava per le stratas con cassas plen de pisces, agricultores vadeva cargante vegetales e altere nutrimentos, e le majoritate de botecheros e lor familias attendeva in le placia central le momento de partita de lor naves.

    Le casa de Atris esseva in medio del village. Illa poteva olfacer a multe metros de distantia le perfumes que su matre faceva in su laboratorio. Quando illa entrava per le porta, se incontrava con Eosinis, su melior amica, que parlava con su matre in le camera a mangiar.

    —Io te felicita, Eosinis, isto essera un bon notitia pro le celebration del Anno-Matrice —diceva Flavis, donante a Eosinis un imbracio.

    —Qual notitia es tanto bon? —Atris questionava disconcertate.

    —Bon die, principessa. Ah!, congratulationes, Atris!, hodie es tu anniversario— Eosinis diceva con un ample surriso.

    —Illo non es hodie, essera deman, —le femina diceva—, o melio dicite, illo comencia iste nocte.

    —De accordo. Atris, le prestessa me ha dicite que io habera un filio le anno proxime.

    —Un filio?! —Illa la reguardava totalmente perplexe—. Ma si tu non ha... cognoscite... viro. Le prestessa es errate securmente.

    —Io non lo vide assi, le tempore parlara. Ben, amicas, quando partira nos a Magne Logo? Io spera cognoscer le patre de mi filio iste nocte; —Illa rideva.

    —Ehm, nos vadera quando le piscatores arriva —Flavis respondeva—. Per certo, ubi es Xantus? Io non lo vide desde iste matino e non vole que nos nos retarda in nostre partita. Ille debe esser in le quai. Per favor, esque vos poterea appelar le??

    Xantus esseva le fratre de Atris, tres annos minor que illa. Ille habeva le pelle jalne, como su parentela, corpore athletic e character adventurer, necuno in le insolas diceva que illos es seva fratre e soror. Xantus establiva, in un momento de inspiration, le Ordine de Pioneros in le Academia, pro le personas que vaderea foras del insulas in un futuro non multo lontan. Iste initiativa, polemic in su initio, non esseva consentite per le Concilio de Ancianos, ja que le periculo in le exterior esseva majuscule, e per isto ille esseva considerate como un juveno rebelle e indisciplinari.

    Le duo amicas arrivava al casa post haber sercate Xantus per le village ma sin notitias de ille. Le vespere arrivava e Xantus non appareva. Lutus, que portaba un cassa plen de pisces, entrava per le porta sperante vider los preparate pro partir, ma Xantus non esseva e ille comenciava impatientar se.

    —Nos le ha cercate, ma ille non appare. Ille pote esser in Magne Logo —Atris diceva tristemente—, ma io non pote explicar me per qual ration ille non lo diceva.

    Totos sortiva del casa e videva como le ultime barcas partiva del quai, e decideva cerca al juveno de novo. Si illos non le trovava, partirea ante que le sol se poneva. Cata uno vaderea per un cammino differente e in le lapso de un hora, se reunirea in le quai pro partir con o sin ille.

    Flavis e Lutus vadeva per stratas central del village, e depost, ultra le jungla; Eosinis, per le sentiero de poniente; e Atris recurrerea su cammino favorite, critante le nomine de su fratre.

    Quando illa arrivava presso ubi abscondeva le sphera blanc aquelle matino, videva le impression del pedes de un persona. Le pulsationes de su corde se faceva rapide e illa se addressava verso le arbore morte. Pro su surprisa, le sphera non esseva illac. Subito un assurdante ruito remote veniva plus ultra le mar in direction sur. Pavorose, illa curreva in direction al village.

    Le resto esseva ibi, tanto fatigate e horrificate como illa, vidente un grande columna de fumo que se erigeva justo super le insula de Magne Logo. Eosinis tapava su bucca con su mano sinistra, sin poter parlar. Lutus reguardava a tote directiones, critante le nomine de su filio. Le sol se ocultava violentemente detra rubie nubes. Un colpo de vento arrivava desde le sud con odor a fumo.

    —Que occurre, Flavis? —Atris demandava a su matre.

    —Io non sape, filia, ma nos non debe partir ora. Ha tu trovate a tu fratre?

    —No, io crede que ille non es aqui.

    —Io spera que Xantus non esseva illac.

***